ဗမာေတြ ငတံုး ငအ မဟုတ္ပါ

ဗမာေတြ ငတံုး ငအ မဟုတ္ပါ

ဗမာေတြ ငတံုး ငအ မဟုတ္ပါ

အရွင္ပညာေဇာတ (ေဒလီ)

(ဓာတ္ပံု - ဘားမားတူေဒး၀က္ဘ္ဆုိက္မွ ...)

တေလာက ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး Democratisation on Myanmar (Burma) ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေဒလီတကၠသုိလ္ ဇခါဟူစိန္ေကာလိပ္ (Zakir Husain College) မွာ က်င္းပတ့ဲ ပြဲကုိ ဦးဇင္းတုိ႔ တက္ေရာက္ ခ့ဲၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲကုိ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနက ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ တကၠသုိလ္ေတြက ပညာရွင္ေတြနဲ႔ ျမန္မာ့အတုိက္ခံ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ေတြ ေျပာၾကဆုိၾကတ့ဲ ပြဲပါ။ ဖိတ္ ၾကားျခင္းခံရလုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ အတည္ေပါက္နဲ႔ ၀င္တက္တာပဲဆုိပါေတာ့။ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေၾကာ္ျငာထား တ့ဲ ပုိစတာေလးတခု ေတြ႔ရလုိ႔ ေတာ္ေသးတယ္လုိ႔ပဲ ေအာက္ေမ့မိပါတယ္။ ကုိယ္လုိပဲ ဖိတ္စာမရတ့ဲ အဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မနည္းမေနာပါပဲ။ တခ်ိဳ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဖိတ္စာမေရာက္ေပမယ့္ သိတယ္၊ မတက္ဘူး ေပါ့။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သိကုိ မသိတာပါ။

အံ့ၾသစရာတခုက ဒီဖိတ္စာက ႏိုင္ငံေရးဆုိတာ လူစုၿပီး ပါလီမန္နားက ပန္းျခံတခုမွာ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကတာ ေလာက္ သိၿပီး တတိယႏိုင္ငံ ကူးဖုိ႔လုပ္ေနတ့ဲ လူတခ်ဳိ႕ဆီမွာေတာ့ ေတြ႔ေနရျပန္ေရာ။ ဖိတ္စာ မေရာက္ေပ မယ့္ ဒီပြဲကုိေတာ့ျဖင့္ တက္ေရာက္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ထုိင္းဘက္က ဗဟုအဖြဲ႔က ေအာင္ႏိုင္ဦးတုိ႔ လာေရာက္ေျပာမယ္ဆုိလုိ႔ပါ။ ဒီအဖြဲ႔ကုိေတာ့ စစ္တပ္နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတယ္လုိ႔ သံသယရွိထား တာကုိး။ ျပည္တြင္းက သံဃာေတြကုိ တရား၀င္ ဗီဇာေတြနဲ႔ ေခၚၿပီး သင္တန္းေတြ ေပးေနတာေတြ သိေန ေတာ့ ဧရာမ ႏိုင္ငံေရးေမွာင္ခုိဂုိဏ္းႀကီးလုိ႔ သေဘာထားတ့ဲ အဖြဲ႔ပါ။ ဒီလူေတြေျပာရင္ေတာ့ ျပည္သူ႔ဆႏၵေတာ့ ေျပာမွာမဟုတ္ဘူး၊ စစ္တပ္ဆႏၵပဲ ေျပာမွာပါ။ ဒါမွမဟုတ္ သခင္ႀကီးေတြျဖစ္တ့ဲ အီးယူတုိ႔ အေမရိကန္တုိ႔ရဲ႕ ဆႏၵေတြ ေျပာၾကမွာပါ။

အစည္းေ၀းခန္းမထဲ ေရာက္ေတာ့ ဂုိရွယ္ဆုိတ့ဲလူက ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ေတြကုိ အထီးက်န္မထားဖုိ႔၊ လက္ တြဲေခၚဖုိ႔ေတြ၊ ဆန္ရွင္ျဖဳတ္ဖုိ႔ေတြ အေတာမသတ္ ေျပာေနေတာ့တာပါ။ အိႏၵိယက ပညာရွင္ေတြ အကုန္လံုး တီးလံုးတုိက္ ညိႇထားတ့ဲအတုိင္း ဆန္ရွင္ျဖဳတ္ဖုိ႔ လူတုိင္းေလာက္ ေျပာၾကတာပါ။ ထူးထူးဆန္းဆန္း အမ်ိဳးသ မီး တေယာက္ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတ့ဲ အဂတိတရားေလးပါး အေၾကာင္းနဲ႔ မစႏၵာရဲ႕ ‘ေခါက္ ထီးေလး မလံု႔တလံု’ ၀တၳဳထဲက ဇာတ္လမ္းတခုေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ထုိင္းဘက္က မခင္ဥမၼာကေတာ့ သူ ျဖတ္သန္းခ့ဲတ့ဲ ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္းေတြ သူ လက္ရွိလုပ္ေနတာေတြ ေျပာပါတယ္။

ေတာ္ေတာ္နားေထာင္လုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ အားလည္းတက္မိပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ မဇၥ်ိမ အယ္ဒီတာ ကုိစုိး ျမင့္ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီမွာ တကယ့္ကုိ အက်ဳိးနည္းေတြ ေျပာေတာ့တာပါပဲ။ ဒီလူေတြဆုိတာက ျပည္သူ႔ဆႏၵ ေတြ ေျပာရမွာေလ။ သူေျပာတာက ၿပီးခ့ဲတ့ဲ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဟာ ညစ္ပတ္မႈ မတရားမႈေတြ ရွိတာ မွန္ေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္လည္း လက္ရွိအေျခေနမွာ ဗမာျပည္ ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ အခြင့္အလမ္း တံခါးေပါက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းကေတာ့ လူနည္းစု ေဒသမ်ားတြင္ တုိင္းရင္းသားမ်ားလည္း ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္အႏိုင္ရခ့ဲ ေၾကာင္း၊ လက္ရွိ ျပည္တြင္းစီးပြားေရးအေျခေနမ်ား အလြန္ဆုိး၀ါးေနၿပီး အလ်င္အျမန္ အေရးယူေျဖရွင္းဖုိ႔ လုိ အပ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းတ့ဲ။ ဒီစကားေတြ ေျပာခ်င္ရင္ အခု ေနျပည္ေတာ္မွာ က်င္းပေနတ့ဲ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ သြားေျပာေပါ့။ ဒီႏိုင္ငံက လူေတြ စစ္တပ္နဲ႔ ေပါင္းဖုိ႔ ေျပာတာေတြကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ စစ္တပ္လုပ္ေနတာေတြ နား မလည္လုိ႔ မွားမွားယြင္းယြင္းေတြ ေျပာေနတာ ဆုိတာကုိ အတုိက္ခံလုပ္ေနပါတယ္ဆုိတ့ဲ လူေတြက ေခ်ဖ်က္ ေျပာရမွာေပ့ါ။ မီဒီယာသမားျဖစ္ေနလို႔ ေဒါနဲ႔ ေမာနဲ႔ မေျပာခ်င္ေနေပ့ါ။ ေၾသာ္… ခက္ပါေရာ။

ေမးခြန္းေတြ ေမးၾကတ့ဲအခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္းကေတာ့ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ ကုလား ပညာရွင္ေတြ ေျပာတာကုိ ေခ်ဖ်က္ေတာ့တာပဲ။ အခမ္းနားမွဴးလုပ္တ့ဲ အမ်ိဳးသမီးႀကီးဆုိ မ်က္ႏွာေတြပ်က္လုိ႔၊ ဂုိရွယ္ ဆုိတ့ဲလူေတာ့ နဖူးနဲ႔ ဆံစပ္ေတြမွာ ေခၽြးေတြမ်ားေတာင္ျပန္လုိ႔။ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကပါ သူ႔တင္ျပ ခ်က္ေတြကုိ ေမးခြန္းထုတ္ေနတာကုိး၊ ေခၽြးျပန္ေတာ့တာေပါ့။ ေျပာရရင္ေတာ့ ပြဲႀကီးက လုပ္ပြဲႀကီးပါ။ တ ေယာက္နွစ္ေယာက္က ၀င္ေထာက္လုိက္တာနဲ႔ အေျခမလွ ျဖစ္သြားတယ္။ ပညာတတ္ေတြဆုိေတာ့ ဘာမွမ ျဖစ္သလုိ ခပ္တည္တည္ပဲေပါ့။ ပြဲက မလွေတာ့ ညေနပုိင္း သတင္းနားေထာင္ေတာ့ ဘယ္ေရဒီယုိ သတင္းဌာ နမွ ပါမလာေတာ့ဘူး။

ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရးဆုိတ့ဲ ဧရာမ ေခါင္းစဥ္ႀကီးနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနက လူႀကီးေတြ၊ တကၠ သုိလ္အသီးသီးက ပညာရွင္ေတြနဲ႔ လုပ္တ့ဲပြဲ၊ ေငြေတြ အမ်ားႀကီး ကုန္က်တ့ဲပြဲ၊ တုိးတုိးတိတ္တိတ္နဲ႔ ၿပီီးသြားရ တယ္။ ရြာလည္က ၾကက္ပြဲကမွ အသံထြက္လိမ့္ဦးမယ္။ ေနာက္ရက္ေတာ့ ဦးဇင္းတုိ႔လည္း မသြားေတာ့ဘူး။ ၿပီးၿပီေလ ဘာဆုိဘာမွ မဟုတ္တာႀကီး။ ကုိယ္က ၿပီးေပမယ့္ မၿပီးႏိုင္တ့ဲ သူက ရွိလာျပန္တယ္။

ဒီမွာရွိတ့ဲ လူေတြ အခမ္းအနားလုပ္တ့ဲ BCRC လုိ႔ေခၚတ့ဲ ဗမာ့ရိပ္သာခန္းမမွာ အစည္းေ၀းပြဲ ထပ္လုပ္တာေပ့ါ။ ဒီပြဲလည္း ဖိတ္စာမေရာက္ပါဘူး။ သြားေတာ့တက္ရတာေပါ့။ ဇခါဟူစိန္ေကာလိပ္ (Zakir Husain College) မွာ လုပ္တာေတြ ေျပာေနရင္ မခက္ေပဘူးလား။ ထင္တ့ဲအတုိင္းပဲ ေျပာတာပါပဲ။ ေဒါက္တာတင့္ေဆြကေန ဇ ခါဟူစိန္ေကာလိပ္ (Zakir Husain College) မွာလုပ္တ့ဲ ပြဲဟာ အိႏၵိယမွာရွိတ့ဲ ပညာရွင္ေတြရဲ႕အျမင္ေတြကုိ ေျပာၾကတာပါတ့ဲ။ ဒါဟာ ေကာင္းပါတယ္တ့ဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အျမင္ေတြ သိရတာေပါ့တ့ဲ။ ေနာင္လည္း ဒီ လုိပြဲေတြ ဆက္လုပ္သြားမယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္းႀကီးကေတာ့ ဇခါဟူစိန္ေကာလိပ္ (Zakir Husain College) မွာ လုပ္တ့ဲပြဲမွာ သူတင္ျပခ်က္ေတြနဲ႔ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အလြဲအမွားေတြကုိ ပရိသတ္ကုိ ျပန္ ေျပာျပပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ပညာရွင္ဆုိတာကုိ ေယဘုယ်အားျဖင့္ (၃) မ်ိဳးေလာက္ ခြဲေျပာခ်င္ပါတယ္။ မိမိပညာရပ္ကုိ ေလး စားၿပီး အမွန္တုိင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားတ့ဲ ပညာရွင္၊ မိမိပညာကုိ အမွန္တုိင္း မေျပာမဆုိပဲ လိမ္ညာၿပီး အမွား ကုိ ေျပာၿပီး နာမည္ေရာင္းစားတ့ဲ ပညာရွင္၊ သိေပမယ့္ ဘာမွ မေျပာဘဲ ဆြံ႔အေနတ့ဲ ပညာရွင္ေတြပါပဲ။ ပထမ အမ်ိဳးစားကေတာ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံက အမၾတာဆင္းတုိ႔လုိ လူမ်ိဳးေတြပါ။ ဒုတိယအမ်ိဳးစားကေတာ့ အစည္းေ၀း ေတြမွာ ကုိယ့္စကားနဲ႔ကုိယ္ေျပာၿပီး မဟုတ္မမွန္တာေတြ ဆုိတာ သိၿပီး ေမးခြန္းေတြ တက္လာတ့ဲအခါ ေခၽြး ျပန္တတ္တ့ဲ ဂုိရွယ္တုိ႔လုိ လူမ်ိဳးပါ။ ေနာက္တမ်ဳိးကေတာ့ ေဖ့စ္ဘုတ္ေတြမွာ ဘာမွမေျပာမဆုိ ေနႏိုင္ၾကတ့ဲ ျမန္မာျပည္က မဟာပညာရွင္ႀကီးေတြပါ။

အဲဒီမွာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ထဲက ေက်ာင္းသားတေယာက္က ခင္ဗ်ားတုိ႔ NGO ေတြလုပ္တ့ဲ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ လုိက္ မွာလား၊ ေဒၚစု လုပ္တ့ဲ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ လုိက္မွာလားဆုိၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ငတ္ငတ္ျပတ္ျပတ္ ေဒၚစုေနာက္ပဲ လုိက္မယ္လုိ႔ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ခပ္တင္းတင္းကုိ ေျပာေတာ့တာ ပါ။

ထုိင္းဘက္က မခင္ဥမၼာကေတာ့ သူတို႔က ျပည္တြင္းမွာလုပ္ေနတ့ဲ အီးဂရက္စ္က ေန၀င္းေမာင္တုိ႔၊ ေဒါက္တာ ခင္ေဇာ္၀င္းတုိ႔နဲ႔ လုိင္းမတူပါဘူးလုိ႔ ေျပာလာေတာ့တယ္။ ဦးဇင္းလည္း အခုလုိ ေျပာလာေတာ့ တခုေျပာခ်င္ပါ တယ္။ ျပည္တြင္းက ေန၀င္းေမာင္တုိ႔ အီးေမးေတြနဲ႔အတူ ျပည္ပမွာရွိတ့ဲ အဖြဲ႔စည္းေတြကုိ ေထာက္ပံ့ေနတ့ဲ NGO ေတြရဲ႕ အီးေမးေတြပါတ့ဲ ေဖာ္၀ါဒ့္ေမးေတြ ဦးဇင္းတုိ႔ဆီမွာ ေရာက္လာတယ္။ NGO ေတြရဲ႕ အေထာက္ ပံ့ေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရင္ေတာ့ ဒီကေရွ႕ သတိႀကီးႀကီးထားၿပီး မ်က္စိႀကီး၊ နားႀကီးနဲ႔ အလုပ္လုပ္ၾကပါလုိ႔ သတိ ေပးခ့ဲပါတယ္။ အခုပဲ လမ္းခြဲဖို႔ ေျပာေနတာကုိ ေထာက္ဆၾကည့္ေပေတာ့လုိ႔ ေျပာျဖစ္ခ့ဲပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆုိတာ ျပည္သူ႔ဆႏၵကုိ ေဆာင္႐ြက္ေပးတာပါ။ ျပည္သူေတြဟာ လက္ရွိ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကုိ မလုိခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ လက္ရွိ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ၈၈ မွာ ေက်ာင္းသားေတြကို သတ္တယ္၊ ၂၀၀၇ မွာ ဘုန္းႀကီးေတြကုိ သတ္တယ္။ နာဂစ္မွာ ျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတာေတြကုိ အကူညီမေပးတ့ဲအျပင္ လာ ကူညီတ့ဲ လူေတြကုိ ျပႆနာရွာတယ္၊ ကူညီခြင့္မေပးဘူး၊ ႏိုင္ငံတကာက လွဴတ့ဲ ေငြေတြကုိ ျဖတ္ယူတယ္။ ေျပာမကုန္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ယုတ္မာတ့ဲ ဒီအုပ္ခ်ဳပ္သူူေတြကုိ ျပည္သူေတြ အလုိမရွိေတာ့ဘူး။ ဒီလူေတြကုိ နိဂံုးကမၸတ္ အဆံုးသတ္တ့ဲေန႔ကုိ ေရာက္ခ်င္ေနၿပီ။

အီးယူတုိ႔၊ အေမရိကားတုိ႔ကလည္း သူတို႔ ဒဏ္ခတ္အေရးယူထားတ့ဲ ဆန္ရွင္ကုိ ျပန္ျဖဳတ္ခ်င္ေနၿပီ။ စစ္တပ္ ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၀င္ပလူးခ်င္ေနၿပီ။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ သူ႔လူေတြ (proxy) ေရာက္ေနၿပီဆုိေတာ့ ဒီနွစ္ထဲ မွာ ပုိၿပီး သိသိသာသာ ေျပာလာတယ္၊ လုပ္လာတယ္။ ဇခါဟူစိန္ေကာလိပ္ (Zakir Husain College) မွာ လုပ္တ့ဲ ပြဲဟာ အိႏၵိယနဲ႔ အေမရိကန္ ေပါင္းၿပီး ဆန္ရွင္ျဖဳတ္ဖုိ႔ ေျပာၾကဆုိၾကတ့ဲပြဲပါ။ ျမန္မာအတုိက္ခံေတြကုိ ဒီပြဲမွာ စကားေျပာခုိင္းတာ အေမရိကန္ပဲ လုပ္ႏိုင္တာပါ။

ျမန္မာ့အေရးကုိ ေပါ့ေပါ့ေတြးၿပီး စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ပ်က္ျပားေနတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ၊ ခပ္ညံ့ညံ့ ပညာ ရွင္ေတြနဲ႔ မလိမ့္တပတ္ ၀င္ကစားတ့ဲ အီးယူနဲ႔ အေမရိကန္ေတြဟာ ေပါေတာေတာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ေတြလုိ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြက ျမင္တတ္ပါတယ္။ ျမန္မာစကားပံုမွာ အေပြးျမင္ အပင္သိ ဆုိသလို လယ္ျပင္ ဆင္သြား အထင္အရွား ျမင္ပါတယ္။ စကားတခြန္း ဟလုိက္တာနဲ႔ အူဘယ္ႏွစ္ေခြ ရွိတယ္ဆုိတာ သိတယ္။ ဗမာစကားပံုေတြကုိ ၾကည့္ရင္ ျမန္မာေတြဟာ ေရွးအစဥ္လာကတည္းက အသိဉာဏ္ကိစၥမွာ ငတံုး ငအေတြ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ လုပ္စားႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ ႏိုင္ငံႀကီးသားေတြကုိ ေျပာလုိက္ခ်င္ပါတယ္။

အရွင္ပညာေဇာတ (ေဒလီ)

၂၅၊ ၃၊ ၂၀၁၁