ေဒၚေအာင္ဆန္းစု႒ကည္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစု႒ကည္အတြက္ က်ေနာ္ ဖန္တီးထားေသာ ျဖတ္ညွက္ကပ္ ဗီဒီယို သီခ်င္းေလးကို က်ေနာ္ပို့စ္ တြင္ ထည့္လိုက္ျခင္း
ျဖစ္သည္. အားလံုး နားေထာင္ျပီး တိုင္းျပည္အတြက္ တခုခု လုပ္ေဆာင္ေပး႒ကပါ။။
သင္ကို တိုင္းျပည္က အလိုရွိေနပါသည္.
သင္ တိုင္းျပည္အတြက္ ဘာေတြလုပ္ထားျပီလဲ....
ေရွ ့ကို ဘာေတြထုပ္ဖို ့ျပင္ဆင္ထားသလဲ..
က်ေနာ္တို ့၏ မိခင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု႒ကည္ အတြက္သင္ဘာေတြကူညီမလဲ....
အေျပာသမားမလုပ္ပါနဲ ့... လက္ေတြသမားျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ..
သင္တိုင္းျပည္မွာရွိေနေသာ .. ျပည္ပေရာက္ေနေသာ ..တိုင္းရင္းသားလံုးေတြအတြက္ ... ဘာေတြလုပ္ေပးေနလဲ...

khinNyunt__pyout sone nay taw nate van

စုေပါင္းဘံုကထိန္

ဒီေန ့ေတာ့ က်ေနာ္တို ့ဖင္လန္ႏိူင္ငံ မွာ ပထမဆံုး ျပဳလုပ္တဲ့ ဘံုကထိန္ပြဲ ကို သြားေရာက္ခဲ့တယ္။
ဖင္လန္ႏိုင္ငံ ဗုဒၵဘာသာ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းကို ဘန္တာျမိဳ ့တြင္ထားရွိသည္၊ က်ေနာ္တို ့ယူဗာစကူး လားျမိဳ ့မွ ကား ၃ နာရီ ေလာက္ ေမာင္းသြားရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပထမဆံုး စုေပါင္းဘံုကထိန္ျဖစ္ဆဲ့ အတြက္ အားလံုး ဝမ္းသာစြာျဖင့္ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ကထိန္ပြဲကို ၁၄ ရက္ ၁၁ လ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပခဲ့သည္။
ဒီပြဲ မွာ ဘာေတြကို ေတြ ့ရသလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို ့ျပည္ပႏိုင္ငံေတြမွာ ေရာက္ေန့ၾကတဲ့ ျမန္မာ ျပည္သား ေတြ စည္းစည္လံုးလံုး ဝိုင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္မူေတြကိုေတြ ့ရတယ္၊ ဗုဒၼဘာသာ မဟုတ္လဲ ဝင္ေရာက္ ကူညီလုပ္ေဆာင္ ေပးသြားတာေတြကို ေတြ ့ျမင္ရေတာ့ အရမ္းဝမ္းသာမိတယ္။
တစ္ခဴိ သူမ်ားဗုဒၼဘာသာျဖစ္ျပီး မလာတာလဲေတြရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တို ့ဖင္လန္ႏိုင္ငံ ျမန္မာ ဘုန္း ေတာ္ၾကီးေက်ာင္း စုေပါင္း ဘံုကထိန္ ကေတာ့ ေအာင္ျမင္စြာက်င္းပခဲ့့သည္။
က်ေနာ္တို ့ဘံုကထိန္က်င္းပခ်ိန္မွာ ဝမ္းသာစရာ သတင္း ကေတာ့ က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ လာျခင္းပဲျဖစ္တယ္၊ တရားေဟာ ဆရာေတာ္ေတြကအစ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ လြတ္ေျမာက္လာမူအတြက္ ဝမ္းသာစြာ ရွိေနၾကတယ္။
ဒီလိုျဖစ္လာျခင္းဟာ က်ေနာ္တို ့အတြက္ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္မဂၤလာဘံုကထိန္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္လြတ္ေျမာက္လာျခင္းက က်ေနာ္တို ့ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ ဒီမိုကေရစီ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ အနည္းငယ္ လင္းလက္လာတာျဖစ္တယ္။ ေရွ ့ကိုက်ေနာ္တို ့အမ်ားၾကီး ေလွ်ာက္လွမ္းရအံုးမယ္။ အခုမွ ပထမ ဆံုး ေျခလွမ္းပဲျဖစ္ေသးတယ္။

ျငိမ္းခ်မ္းေရး

မျငိမ္းခ်မ္းေသးတဲ့ ျမန္မာျပည္ အတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေတးမ်ား သီဆိုေပးေနေသာ က်ေနာ္ရဲ ့အနွစ္သက္ဆံုး ေတးေရး ဆရာ ကိုေနဝင္း ရဲ ့ျငိမ္းခ်မ္းေရး တိုက္ပြဲ ့သီခ်င္းေလးကို ထည့္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။။

ျမ္နမာျပည္သားအားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းသာယာပါေစတည္း။။။

ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ား

က်ေနာ္တို ့ဘုရားသံုးဆူ ေဒသတြင္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ မကဒတ တပ္ရင္း ၁၀၁ ခြဲ (၂ ) မွ (၆၂) အုပ္စုဝင္
မ်ား အမွတ္တစ္ရ ရိုက္ထားေသာ ပံုျဖစ္သည္။ ထိုအုပ္စုတြင္ က်ေနာ္ မိတ္ေဆြရင္း ေမြး႒ကိုင္တစ္ေယာက္ ပါဝင္သည္၊ ထိုဓါတ္ပံု ကို က်ေနာ္ ကိုမိုးသီး ေဖ့ဘုတ္မွ ရရွိခဲ့သည္၊ က်ေနာ္ လိုက္ရွာေနေသာ ဓါတ္ပံု ျဖစ္ေသာ ေ႒ကာင့္ အရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္။
ရဲေဘာ္ ေမြး႒ကိုင္ အေ႒ကာင္း ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးဖို ့ျပင္ဆင္ရအံုးမည္၊
ဓါတ္ပံုထဲ့တြင္ပါဝင္ေသာ မိတ္ေဆြမ်ား မွ ရဲေဘာ္ ဝင္းေဇာ္ က်ဆံုး ရဲေဘာ္ေမြး႒ကိုင္ ( ထြန္းခင္) က်ဆံုး၊ ရဲေဘာ္ ကိုေဌးေအာင္ (အဖမ္းခံရ) က်န္ေသာ သူမ်ားမွာ တစ္ျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္လွ်က္ရွိေနသည္။

ေလးစားရေသာေခါင္းေဆာင္မ်ား

သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဇင္၊ သခင္ဗသိန္းတင္

ျမန္မာသမိုင္းမွန္ကို ျပန္႒ကည့္မိေသာအခါ၊ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲတစ္ေလွ်ာက္ တြင္ အသက္ကို ပဓါန မထားပဲ
စြမ္းစြမ္းတမာန္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ေသာ လူအမ်ားအနက္ က်ေနာ္ေလးစားေသာ ေခါင္းေဆာင္သံုးဦးကို က်ေနာ္ပိုစ္တြင္ ထည့္ထားျခင္းျဖစ္တယ္၊ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ထိုေခါင္းေဆာင္သံုးဦးမွာ အမိျမန္မာျပည္ အတြက္ အမွန္တစ္ ကယ္ စြန္ ့လြတ္အနစ္နာခံ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သူမ်ားျဖစ္သည္ကို ဖံုးကြယ္၍ မရပါ၊
အနာဂါတ္ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံထူေထာင္ျပီးေသာ ထိုေခါင္းေဆာင္ သံုးဦးကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ဂုဏ္ျပဳရ မည္။ က်ေနာ္ အျမင္ကေတာ့ ဝါဒ ေရးရာကို မေျပာပဲ။ သူတို ့လုပ္ေဆာင္ခဲံ့ေသာ သမိုင္မွန္ကို တင္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေခင္းေဆာင္႒ကီးမ်ားကို အေလးျပဳလိုက္ပါတယ္။

ရတနာနတ္မယ္

က်ေနာ္ဒီေန ့ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ့ အင္တာနက္မွာ စာေတြေရွာက္ဖတ္ရင္း စိတ္ဝင္းစားစရာ အေ႒ကာင္းေလး တစ္
ခုသြားေတြတယ္၊ အဲဒါကတာ့ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ျမန္မာျပည္မွာ ေခတ္စာခဲ့ဘူးတဲ နာမည္တစ္ခု၊ အာဏာရွင္႒ကီး ဦးေနဝင္း လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ ရတနာနတ္မယ္ ဆိုတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ အေ႒ကာင္းေရးထားတဲ့ စာကိုေတြ ့ရလို က်ေနာ္ပိုစ့္မွာထည့္လိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ စိတ္ဝင္စားရင္ ဖတ္႒ကည့္လိုက္ပါ။











http://www.griffithreview.com/current-edition/240-reportage/821.html

Between two worlds

From Griffith REVIEW Edition 27: Food Chain
© Copyright Griffith University & the author.

Written by Hamish McDonald

IN ITALY, JUNE Rose and Mario divorced, and she was raising their two boys, Michael and Maurice, when she learned that Ma Lat was gravely ill after a stroke. By then, Burma had become isolated after the army chief, General Ne Win, seized power in 1962 and stepped up the ongoing wars against the many domestic insurgents.

‘I couldn't get a visa, so I sent Ne Win a telegram – I'd known him for years; I was a very good friend of his wife, Katie; we'd always sort of kept in touch,' she said. ‘So I cabled him: "Mummy critical. Rome embassy incapable of giving me a visa. Please help." The embassy called and said I didn't even have to go to them: they'd meet me at the airport. But in the meantime I got a cable saying mother had died. So I didn't go back. I wrote and thanked him. I would have done anything to see my mother, but to go and collect her ashes...

‘A year later he came to Europe. And we met. I thanked him for
what he'd done. I discovered that Katie had died. And that was how our connection started. He asked what I was doing here. I mentioned my children, my divorce. He said I should go back to Burma. To do what? This thing went backwards and forwards, and on another trip he proposed. I hadn't been back to Burma; all this happened here.' She went to Rangoon in 1978, and they were married. ‘It was not one of those lavish things.'

In her mind, June Rose says, was the idea of doing some good for the country. But she admits failure, though she won't talk about any of the conversations or issues she had with Ne Win. She suggests that he was barely in control of his regime by that point.

‘Had I been able to do anything, had it served a purpose, had something been able to be done – but I realise I saw too many things,' she says. ‘He was being taken for a ride by his people. We're not talking about manipulation, but being put in a position where you don't know everything. You think you know everything, but a dictatorship in a country like Burma, as long as it is, with all the different tribes – each command is a watertight compartment.'

Ne Win never felt he was out of the loop. ‘Oh, they weren't that stupid. Neither was the media, which needed a scapegoat. He was always the éminence gris. He was always the one who was manipulating everybody. It was too convenient,' she said.

The marriage ended after just five months. June Rose won't go into the cause of the final rupture. Gutman says the rumour is that Ne Win was entertaining one of his wartime Japanese mentors, who was by then working for a trading company, when June Rose mentioned the worsening state of Burma's economy. June Rose laughs at another popular rumour, that Ne Win suspected she was a western spy.

She does confirm that it ended when Ne Win threw an ashtray at her. ‘It was one of those things that happened. Rage. Anger. I know why, but on the other hand I don't. It's something that is too questionable. The fact remains that yes, there was a physical attack, but even that is not simple,' she says. ‘Okay, so he did fling the bloody ashtray. I can't deny it, because there were servants and obviously it is the servants who are talking today...There was an ashtray, but it didn't hit me between the eyes and I'm still alive. But it's not the ashtray. It is the last drop in the glass, the last straw.'

June Rose left the next day, seen off by Ne Win's daughter, Sanda (now jailed for corruption by Ne Win's successors), and a guard of honour as she flew out in what was then Burma's only passenger plane certified for international routes. Word of the marriage breakdown had not spread. Ne Win had gone up country. She felt lucky to get out.

'I LEFT BURMA with a definite feeling of failure,' June Rose says now. ‘Because I had failed my people. Because they did put their trust in me when I arrived. And this was one of the things that was not liked. But I would rather I left as a failure than to be connected with the ruling people. Those who had trusted in me, those who believed in me can say she left, but she left rather than not be able to do anything. In Italian, they say un peccato di orgoglio; in English, a sin of pride. Because I thought I could do something which others had not done. And that's a very bad sin.'

June Rose has written an engaging essay about her family and upbringing, but says she won't write about her time with the dictator. ‘To say something, to write a book, one would have to have a very good knowledge of Burmese history, culture, and a super-excellent knowledge of the construction of a military dictatorship,' she said. ‘You can't put all that in a book. You'd bore people to death.'

Gutman says that there was talk among diplomats of the time that June Rose had indeed written, or was about to write, a book titled ‘One Hundred Days with Ne Win' but was persuaded not to publish by a sizable settlement with Rangoon. In Florence there is comfort, but no sign of wealth.

သင္ေသသြားေသာ္

ဪ..လူ႔ျပည္ေလာက၊ လူ႔ဘ၀ကား
အိုရနာရ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည့္
သို႔တၿပီးကား၊ သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္
အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏
သင္၏အမ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း
ႀကီးပြားတိုးျမင့္၊က်န္ေကာင္းသင့္၏
သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္
ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္၀င္းလ်က္ က်န္ေစသတည္း ။

ေဇာ္ဂ်ီ

ဆရာ ေဇာ္ဂ်ီ ရဲ ကဗ်ာေလးကို အရမ္း႒ကိုက္ နွစ္သက္လို ့က်ေနာ္ ပိုစ့္မွာ ထည့္လိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။

Get Up Stand Up

ျမန္မာျပည္ မွာ ရ ရက္ ႏိုဝဘၤာ ၂၀၁၀ မွာ ေရႊးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္၊ က်ေနာ္တို ့ဒီမိုကေရစီ အတိုက္အခံ အဖြဲ ့ ဝင္ေတြ ့အေနနဲ ့ေရႊးေကာက္ပြဲ ဆန္က်င္ တဲ့ကန္ပိန္းေတြ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတယ္။

အေဝးေရာက္ ျမန္မာ ျပည္သား အမ်ားစုကေတာ့ ကိုယ္တပ္ႏိုင္တဲ့ဖက္က လုပ္ေဆာင္ေနၾကရေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ေရးအတြက္ အျမဲအဆင္သင့္ ရွိေနတယ္ဆိုတာေျပာလုိက္ပါရေစ။

က်ေနာ္လည္း ျမန္မာျပည္သားမ်ားအတြက္ ဒီမိုကေရစီေရး လူံေဆာ္မူတခုအေနနဲ ့ ဘိုမာေလး ရဲ ့သီခ်င္းေလးကို လြင္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္၊ ခ်စ္ေသာျမန္မာျပည္သားအားလံုး စစ္အာဏာရွင္ ေအာက္မွ အျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ ႏိုင္ပါေစ၊ တရားေသာတိုက္ပြဲ ေအာင္ရမည္၊ ခြတ္ေဒါင္းေအာင္လံ ေအာက္မွာ ျမန္မာျပည္သား အားလံုး တစ္စုတစ္ ေဝးထဲ စုစည္းတိုက္ပြဲဝင္ ရမည္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ မုခ် ကွဆံုးရမည္။

ဒီမိုကေရအေရးေတာ္ပုံ ေအာင္ရမည္။

လြင္ ့ေမ်ာမူးယစ္ရီေဝ

သူငယ္ခ်င္း ကိုေအာင္ခိုင္ရဲ ့ကဗ်ာ ကို ဖတ္ျပီး ကြန္ ့မန့္ ထည္းေပးလိုက္တဲ့ စာသားပါ....

လြင္ ့.. …သြားျပီး ဘယ္ဆီမွန္းမသိ(ငါစိတ္အာရံု)
ေမ်ာ….ေမ်ာ.. ေလးပဲက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္
မူး… ထဲလိုက္တာ
ယစ္… အိုး႒ကီးတစ္ေယာက္လို ့…..
ရီ…. .. ရီေလးပဲက်န္ေတာ့တယ္… …. ဒါေတာင္….
ေဝ… လည့္ေခ်ာင္ပတ္လုပ္ျပီး …. ဆက္ေသာက္…
ေနခ်င္တယ္ေပါ.....

သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးနဲ့ တစ္ခါေလာက္ျပန္ဆံုျပီး ဝိုင္းဖြဲျခင္တယ္....
အားလံုးက တစ္ေယာက္တစ္ေနရာဆီ....
ကမၻာ ေတာင္နဲ ့ေျမာက္မွာ ေန႒ကတာ.....မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိလဲ..ဆုေတာင္း႒ကည္တာ....