သူငယ္ခ်င္း ကိုေအာင္ခိုင္ရဲ ့ကဗ်ာ ကို ဖတ္ျပီး ကြန္ ့မန့္ ထည္းေပးလိုက္တဲ့ စာသားပါ....
လြင္ ့.. …သြားျပီး ဘယ္ဆီမွန္းမသိ(ငါစိတ္အာရံု)
ေမ်ာ….ေမ်ာ.. ေလးပဲက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္
မူး… ထဲလိုက္တာ
ယစ္… အိုး႒ကီးတစ္ေယာက္လို ့…..
ရီ…. .. ရီေလးပဲက်န္ေတာ့တယ္… …. ဒါေတာင္….
ေဝ… လည့္ေခ်ာင္ပတ္လုပ္ျပီး …. ဆက္ေသာက္…
ေနခ်င္တယ္ေပါ.....
သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးနဲ့ တစ္ခါေလာက္ျပန္ဆံုျပီး ဝိုင္းဖြဲျခင္တယ္....
အားလံုးက တစ္ေယာက္တစ္ေနရာဆီ....
ကမၻာ ေတာင္နဲ ့ေျမာက္မွာ ေန႒ကတာ.....မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိလဲ..ဆုေတာင္း႒ကည္တာ....
No comments:
Post a Comment